Emeritus hoogleraar Adri Gittenberger-de Groot (1945-2020)

Gittenbergers onderzoek naar de diagnostiek en behandeling van aangeboren hartafwijkingen is van onschatbare waarde en vaak levensreddend voor jonge patiënten. De ontdekking hoe met het medicijn prostaglandine pasgeboren baby’s lang genoeg in leven zijn te houden voor een operatie, wordt nog steeds in de praktijk toegepast. Ook heeft haar onderzoek veel invloed gehad op de methode waarmee veel hartchirurgen een arteriële switchoperatie uitvoeren, een operatie die noodzakelijk is bij patiënten waarbij de slagaders uit het hart zijn omgewisseld.
 
Veel van Gittenbergers baanbrekende onderzoeksprojecten werden sinds het midden van de jaren tachtig door de Hartstichting gefinancierd. Daarnaast was zij vanaf 1986 actief als lid Wetenschappelijke adviesraad, vanaf 1992 als lid van het algemeen bestuur. Ook zat zij in die jaren een aantal keer deelcommissies voor. In het jubileumboek dat de Hartstichting in 2004 uitbracht ter gelegenheid van ons veertigjarig bestaan heeft Gittenberger samen met hoogleraar emeritus Nico Westerhof uit Amsterdam nog een hoofdstuk geschreven.
 
Gittenberger werd onderzoeker, later hoogleraar en hoofd van haar afdeling in een tijd waarin de wetenschap in het algemeen en de cardiologie in het bijzonder, nog bekend stond als een mannenbolwerk. Diverse oud-collega’s en wetenschappers die zij heeft opgeleid, wijzen op haar even kritische als enthousiaste begeleiding. Ze bleef tijdens haar pensioen actief betrokken bij haar vakgroep. Haar sterke persoonlijkheid en haar warme aanwezigheid zullen zowel door haar familie als door oud-collega’s zeer worden gemist.