Teamspirit als medicijn tegen zadelpijn

Door: Hanneke Reinders

Team GENIUS heeft met hun deelname aan Cycle Paris € 9.255,98 opgehaald voor de Hartstichting. Het is één van de 28 teams die in mei meededen aan de fietstocht van Den Haag naar Parijs. Alle zeven teamleden zijn verbonden aan de afdeling BioTherapeutics van het LACDR (Universiteit Leiden) en werken binnen het door de Hartstichting gefinancierde consortium GENIUS II. Hoe kijken ze terug op dit avontuur?

De voorbereiding

De groep had wisselende ervaringen, vertelt universitair hoofddocent Bram Slütter. “Niet iedereen had al eerder op een racefiets gezeten. We hebben af en toe in het weekend met ons groepje geoefend met tochten in Nederland, maar de hele 575 kilometer doe je niet zomaar als training. Onze langste oefenrit was 130 kilometer, het was daarom wel even spannend hoe de eerste etappe van 170 kilometer zou gaan.” Postdoc Frank Schaftenaar heeft veel gehad aan basketbal. “Daardoor had ik al wel een goede conditie. Ook heb ik een paar keer de fiets gepakt van mijn woonplaats Utrecht naar het lab in Leiden.”

De tocht

“Ik vond Noord-Frankrijk een stuk mooier dan ik had gedacht, het heeft veel mooie landschappen,” blikt analist Mireia Bernabé Kleijn terug. “En opvallend was dat automobilisten in België goed aan de kant gaan voor wielrenners, of zelfs stoppen. Heel anders dan in Nederland. Minder prettig waren de kasseistroken. Ik had op een gegeven moment kramp in mijn armen van het stuur constant goed stevig en stabiel te houden.” Hoewel vermoeide benen zeker aanwezig waren, was voor de meesten de zadelpijn misschien wel het meest vervelend. “Onze groepsapp heet niet voor niets Zadelpijn,” licht Schaftenaar toe. “Een goede broek is zeker cruciaal als je overweegt mee te doen.”

De deelnemers

Er is genoeg tijd en ruimte om andere teams te spreken tijdens het fietsen. “Behalve dan tijdens de etappes in de heuvels,” lacht Slütter. “Het is bijzonder om in contact te komen met patiënten. Een groep die we als labonderzoekers niet vaak tegenkomen. Toen ik vertelde dat ik een vaccin tegen slagaderverkalking probeer te ontwikkelen, reageerden mensen geïnteresseerd. Maar ze vroegen zich ook af of dat niet een slechte leefstijl in de hand werkt, omdat je immers toch gevaccineerd bent. Dat vond ik een grappig inzicht, zo had ik er zelf nog niet naar gekeken. Dat neem ik zeker mee in mijn werk.” Ook PhD-kandidaat Jill de Mol vond het bijzonder om veel mensen op deze manier te leren kennen. “Op basis van fietssnelheid ontstaan er wat groepjes, je helpt elkaar onderweg en zo word je snel heel hecht met elkaar.”

De sponsors

“Sommige mensen hebben ons als team gesponsord, en ook individueel hebben we geld ingezameld,” vertelt Slütter. “Mensen vinden het erg leuk dat je zo’n uitdaging aangaat. En het is heel verrassend hoe snel het gaat. Als veel mensen een tientje doneren, dan zit je best snel op een leuk bedrag.” Via diverse initiatieven liep het sponsorbedrag op. Zo had de sportclub van Bernabé Kleijn een sportdag georganiseerd en had de moeder van De Mol veel collega’s aangespoord om een financiële bijdrage te leveren.

De terugblik

“Deze ervaring is echt iets dat je over 30 jaar nog weet,” aldus De Mol. “Ik had me een beetje onder groepsdruk ingeschreven en had van tevoren niet gedacht dat ik het zo leuk zou vinden. Je kan echt meer dan je denkt.” Bernabé Kleijn vond het zowel een fysieke als mentale uitdaging, met diepe dalen en hoge pieken. “Het voelde voor mij echt als een overwinning om de eindstreep te halen, de teamspirit heeft voor mij zeker geholpen. En we hebben veel lol gehad onderweg, ik wil wel nog een keer!”