Emeritus-hoogleraar Nico Westerhof (1937-2022)

Als onderdeel daarvan heeft hij zich een aantal jaren ingezet voor de Hartstichting. In 2003 volgde hij Jan Wouter ten Cate op als voorzitter van het bestuur van de Wetenschappelijke Adviesraad van de Hartstichting, een functie die hij tot en met 2005 bekleedde. Daarnaast was hij tot 2008 lid van diverse platforms en advies- en selectiecommissies. Op die manier bouwde hij op een zeer betrokken wijze mee aan het nog steeds geldende onderzoeksbeleid van de Hartstichting. 

Westerhof schreef verder twee hoofdstukken van het boek Een eeuw hart- en vaatziekten in Nederland, dat is verschenen ter gelegenheid van het veertigjarig jubileum van de Hartstichting in 2004. In zijn wetenschappelijke werk deed hij viermaal onderzoek voor de Hartstichting, vooral op het gebied van hoge bloeddruk in de longslagader. 

Voor het cardiovasculair onderzoek heeft professor Westerhof veel betekend, al begon hij niet als cardioloog, maar als natuurkundige. Hij promoveerde aan de Universiteit van Pennsylvania, Philadelphia bij de afdeling biomechanica. Na zijn terugkeer in Nederland werd hij in 1980 aangesteld als hoogleraar bij de afdeling fysiologie aan de Vrije Universiteit.  

Westerhof was de grondlegger en eerste directeur van het cardiovasculair onderzoeksinstituut, Amsterdam Cardiovascular Sciences, waarin hij zich sterk maakte voor het verbeteren van de samenwerking tussen preklinische en klinische onderzoekers. Voor zijn werk ontving hij diverse prijzen, een ere-doctoraat van Ecole Polytechnique Fédérale de Lausanne en de koninklijke onderscheiding als Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw.